- (1999- 2015)Έχω ασχοληθεί επί σειρά ετών με θέματα Τέχνης και Χώρου, «Τέχνη και Περιβάλλον – Τέχνη στην Αρχιτεκτονική και στον Δημόσιο Χώρο, Περιβαλλοντική - Οικολογική και Κοινωνική Τέχνη ».
- (2000 – 2007). Εκπόνησα τη Διδακτορική Διατριβή, Έργα Τέχνης Μεγάλης Κλίμακας στον Αστικό και Φυσικό Χώρο. Από τη δεκαετία του 60 έως τον 21ο Αιώνα, (Πρώτη Διατριβή του Θεωρητικού Τμήματος της ΑΣΚΤ )για κινήματα και έργα μετά το 1960, στα οποία και επικεντρώθηκε η έρευνα μου για τη χρήση της μεγάλης κλίμακας από τους καλλιτέχνες της εποχής μας η οποία αποβλέπει στη μεγαλύτερη κοινωνική εμβέλεια του έργου τέχνης και διανοίγει ευοίωνες προοπτικές για μια αποτελεσματικότερη ένταξη τους στη σύγχρονη κοινωνία. Μέσα από την έρευνα, οι πολυάριθμοι καλλιτέχνες που με απασχόλησαν παρουσιάζονται να ακολουθούν μια κοινή πορεία: να δρουν με ευαισθησία, και συχνά ακτιβιστικά, απέναντι στα προβλήματα της οικολογικής υποβάθμισης και της κοινωνικής αλλοτρίωσης, προσπαθώντας μέσω της μεγάλης κλίμακας των έργων τους να τροποποιήσουν τον ίδιο τον χώρο διαβίωσης, να αναδείξουν την ποιητική του πλευρά και να δημιουργήσουν ευκαιρίες για νέες χωροχρονικές εμπειρίες, ώστε ο άνθρωπος να επανεκτιμήσει την παρουσία του και τις δυνατότητες του μέσα σε αυτόν.
-
(2014-15) Σε συνεργασία με την Ένωση Ελλήνων Φυσικών (Ε.Ε.Φ.) Οργάνωσα, Επιμελήθηκα και Δίδαξα ένα Ερευνητικό Πρόγραμμα Επιστήμης και Τέχνης διάρκειας 60 ωρών με τίτλο « Περιβαλλοντική Τέχνη – Θεωρεία και Εφαρμογή » και Εργαστήριο με θέμα « Κηφισός το Ποτάμι της Πόλης μας : μια πρόκληση για διάλογο μεταξύ Επιστήμης και Τέχνης». Τα υλοποιημένα έργα του Ερευνητικού / Εργαστηριακού Προγράμματος «Κηφισός το ποτάμι της πόλης μας: μια πρόκληση για διάλογο μεταξύ Επιστήμης και Τέχνης » παρουσιάστηκαν με δική μου Επιμέλεια σε συνεργασία με την Ε.Ε.Φ. στις εξής Διοργανώσεις
α. 2ο Athens Science Festival. Φεστιβάλ Επιστήμης και Καινοτομίας με κεντρικό θέμα « Επιστήμη και Τεχνολογία - από την Έρευνα στην Εφαρμογή», Τεχνόπολη, Αθήνα, Μάρτιος 2015
β. Συμπόσιο της ΕΕΦ στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο με κεντρικό θέμα : «Επιστήμη και Τέχνη - Η αποκωδικοποίηση της σχέσης τους μέσα από τη δημιουργία», Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο, Αθήνα, Απρίλιος, 2015.
-
(2011)Δίδαξα στο Workshop EcoWeek 2011…habits change..climate change. Urban Communities + Green Architecture, Τεχνόπολη, Αθήνα. Διεθνές Συνέδριο και Εργαστήρια Αειφόρου Σχεδιασμού της Διεθνούς Διάσκεψης EcoWeek. Ο τίτλος του Workshop ήταν “Pezopolis”, που μεταφράζεται μια πόλη των πεζών! Ο στόχος αυτού του εργαστηρίου ήταν ο σχεδιασμός «πράσινων » παρεμβάσεων για την πόλη της Αθήνας, που θα προωθεί το μήνυμα των βιώσιμων πόλεων και ο σχεδιασμός των αστικών παρεμβάσεων, οι οποίες βελτιώνουν και ενισχύουν την εμπειρία των πεζών σε μια πόλη. Συμμετείχα ως μέλος της τριμελούς καλλιτεχνικής ομάδας «Artreeteam» με αντικείμενο την περιβαλλοντική τέχνη, την οικολογία και την περιβαλλοντική εκπαίδευση μαζί με την Δρ. Πάνη Σταθοπούλου, Γλύπτρια Υπαίθρου και την Λουΐζα Σταθοπούλου Βιομηχανική Σχεδιάστρια.
-
(2004). Συμμετείχα στο Workshop Cultures Solidaires, το οποίο διοργανώθηκε από το Δίκτυο FAM στη Σχολή Καλών Τεχνών της Casablancα με 55 καλλιτέχνιδες από 18 χώρες, Εργαστήκαμε από κοινού για θέματα αρμονικής συνύπαρξης των λαών μέσω της τέχνης με βάση το πρόγραμμα Πολιτισμός της Ειρήνης. Τα έργα που δημιουργήθηκαν με ευθύνητου Υπουργείου Πολιτισμού του Μαρόκου παρουσιάστηκαν στις σημαντικότερες πόλεις της χώρας και στη συνέχεια σε πρεσβείες της χώρας στο Εξωτερικό. Οι συμμετέχοντες χώρες ήταν η Αλγερία, Αίγυπτος, Βοσνία, Γαλλία, Ελλάδα, Ισπανία, Ιταλία, Ιορδανία, Ιράκ, Κουβέιτ, Κροατία, Κύπρος, Λίβανος, Παλαιστίνη, Σερβία, Τουρκία,Τυνησία, Μαρόκο
-
(2003).Συμμετείχα στο Εκπαιδευτικό σεμινάριο, με θέμα «Εκπαίδευση στην Ειρήνη μέσα από την Τέχνη» παράλληλα με τη 2η Διεθνή Έκθεση Μικρογραφίας Courant D΄Αrt του Δικτύου FAM, στο Unesco Palace της Βηρυτού, του Λιβάνου, με συμμετοχή 26 δημιουργών από τις χώρες της Μεσογείου , (Κατάλογος)
-
(2002 - 2003) Συμμετείχα στο Μονοετές, Ερευνητικό, Πιλοτικό, Διακρατικό, Κοινοτικό Πρόγραμμα «Επικοινωνία -Τέχνη» To πρόγραμμα αποτελούσε πρωτοβουλία και σχεδιασμός της UNESCO και του δικτύου FAM με χρηματοδότηση από το πρόγραμμα «Culture 2000». Πραγματοποιήθηκε στην Ελλάδα (Ρόδος, Σεπτέμβριος 2002), Γαλλία (Deux-Sevres, Ιανουάριος 2003) και Ιταλία (Φλωρεντία, Απρίλιος 2003).Στόχος του προγράμματος ήταν να διερευνηθούν οι επικοινωνιακές δυνατότητες των καλλιτεχνών με σκοπό να εκμαιευτούν νέοι ορίζοντες στις εκπαιδευτικές και γενικότερα παιδαγωγικές μεθόδους μέσα από τον πολιτισμό για την Ειρήνη, ώστε να χρησιμοποιηθούν αφενός ως παιδαγωγικά εργαλεία από τους νέους και τα σχολεία και αφετέρου ως μέσα διαπαιδαγώγησης και επικοινωνίας από το ευρύ κοινό. Την ομάδα αποτελούσαν 15 Ευρωπαίοι καλλιτέχνες, εικαστικοί, ηθοποιοί του θεάτρου, χορογράφοι, μουσικοσυνθέτες και συγγραφείς.
7.(1999) Συμμετείχα στη Διεθνή Συνάντηση Τέχνης με θέμα «Το Πάρκο του Μέλλοντος», η οποία πραγματοποιήθηκε για το εργοστάσιο γκαζιού Westergasfabriek στο Άμστερνταμ. Η Διεθνής αυτή Συνάντηση διερευνούσε πως πρώην βιομηχανικές περιοχές μεταμορφώνονται σε καλλιτεχνικά πάρκα και από ανενεργά εργοστάσια διαμορφώνονται σε ζώνες πράσινου και τέχνης. Η Διεθνής Συνάντηση αυτή είχε 750 συμμετοχές νέων καλλιτεχνών από 40 Πανεπιστημιακές σχολές Τέχνης του διεθνούς οργανισμού ΑIAS, από την Αμερική, την Ασία και σχεδόν από όλη την Ευρώπη. Το γεγονός αυτό διοργανώθηκε από την Ακαδημία Gerrit Rielveld (με την ευκαιρία των 75 γενεθλίων της), η οποία χτίστηκε στη βάση των αρχών του κινήματος του BAUHAOUS. Το εργοστάσιο γκαζιού Westergasfabriek του Άμστερνταμ, το οποίο από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 άρχισε να υποδέχεται πολιτιστικές δραστηριότητες, παρά τα προβλήματα διαχείρισης που προέκυψαν λόγω των πολλών φορέων που ενεπλάκησαν (δήμος, διαμερισματικό συμβούλιο, σύλλογος φίλων, εταιρίες ακίνητης περιουσίας, πολιτιστικές επιχειρήσεις)το έργο θεωρήθηκε πετυχημένο αφού συνδυάζει πολιτιστικούς χώρους, καλλιτέχνες και ένα αστικό χώρο πρασίνου δίχως να έχουν χαθεί τα ιστορικά χαρακτηριστικά των προηγούμενων βιομηχανικών χρήσεων. Σύντομα ο χώρος απέκτησε πολιτιστικές χρήσεις, όπως χώρο πολιτισμού, κινηματογράφο, εστιατόριο, καφέ και παράλληλα συνεχίζονταν οι εργασίες για δεντροφύτευση και ανάπλαση του χώρου, αποδίδοντας έτσι ένα μεγάλο δημόσιο χώρο πρασίνου αλλά και τέχνης στη γειτονιά.